طن یعنی سهند سر فرازی چنان ستارخانش پاک بازی
------
شبی دل بود و دلدار خردمند /دل از دیدار دلبر شاد و خرسند
که با بانگ بنان و نام ایران /دو چشمم شد ز شور عشق گریان
چو دلبر شور اشک شوق را دید /به شیرینی ز من مستانه پرسید
بگو جانا که مفهوم وطن چیست /که بی مهرش دلی گر هست دل نیست
به زیر پرچم ایران نشستیم /ودر را جز به روی عشق بستیم
به یمن عشق در ناب سفتیم/ودر وصف وطن اینگونه گفتیم
وطن یعنی درختی ریشه در خاک /اصیل و سالم و پر بهره و پاک
وطن خاکی سراسر افتخار است/که از جمشید و از کی یادگار است
وطن یعنی سرود پاک بودن /نگهبان تمام خاک بودن
وطن یعنی نژاد آریایی/نجابت مهرورزی باصفایی
وطن یعنی سرود رقص آتش/به استقبال نوروز فره وش
وطن خاک اشو زرتشت جاوید /که دل را می برد تا اوج خورشید
وطن یعنی اوستا خواندن دل/به آیین اهورا ماندن دل
وطن شوش و چغازنبیل و کارون/ارس زاینده رود و موج جیهون
وطن تیر و کمان آرش ماست/سیاوش های غرق آتش ماست
وطن فردوسی و شهنامه اوست /که ایران زنده از هنگامه ی اوست
وطن آوای رخش و بانگ شبدیز /خروش رستم و گلبانگ پرویز
وطن شیرین خسرو پرور ماست /صدای تیشه افسونگر ماست
وطن چنگ است بر چنگ نکیسا/ سرود باربدها خسرو آسا
وطن نقش و نگار تخت جمشید /شکوه روزگار تخت جمشید
وطن را لاله های سرنگون است /ز یاد آریو برزن غرق خون است
وطن منشور آزادی کوروش /شکوه جوشش خون سیاوش
وطن خرم ز دین بابک پاک / که رنگین شد ز خونش چهره خاک
وطن یعقوب لیث آرد پدیدار / ویا نادر شه پیروز افشار
به یک روزش طلوع مازیار است / دگر روزش ابومسلم بکار است
وطن یعنی دو دست پینه بسته /به پای دار قالی ها نشسته
وطن یعنی هنر یعنی ظرافت / نقوش فرش در اوج لطافت
وطن در هی هی چوپان کرد است /که دل را تا بهشت عشق برده است
وطن یعنی تفنگ بختیاری /غرور ملی و دشمن شکاری
وطن یعنی بلوچ با صلابت /دلی عاشق نگاهی با مهابت
وطن یعنی خروش شروه خوانی / زخاک پاک میهن دیده بانی
وطن یعنی بلندای دماوند /ز قهر ملتش ضحاک در بند
وطن یعنی سهند سر فرازی/چنان ستارخانش پاک بازی
وطن یعنی سخن یعنی خراسان/سرای جاودان عشق و عرفان
وطن گلواژه های شعر خیام/پیام پر فروغ پیر بسطام
وطن یعنی کمال الملک و عطار/یکی نقاش و آن یک محو دیدار
در این میهن دو سیمرغ است در سیر/ یکی شهنامه دیگر منطق الطیر
یکی من را ز دشمن می رهاند /یکی دل را به دلبر می رساند
خراسان است و نسل سربداران /زجان بگذشتگان در راه ایران
وطن خون دل عین القضات است /نیایش نامه پیر هرات است
وطن یعنی شفا قانون اشارت/خرد بنشسته در قلب عبارت
نظامی خوش سرود آن پیر کامل /زمین باشد تن و ایران ما دل
وطن آوای جان شاعر ماست/ صدای تار بابا طاهر ماست
اگر چه قلب طاهر را شکستند / و دستش را به مکر و حیله بستند
ولی ماییم و شعر سبز دلدار /دو بیت طاهر و هیهات بسیار
وطن یعنی تو گنجینه راز /تفعل از لسان الغیب شیراز
وطن آوای جان می پرستان /سخن از بوستان و از گلستان
وطن دارد سرود مثنوی را /زلال عشق پاک معنوی را
تو دانی مولوی از عشق لبریز /نشد جز با نگاه شمس تبریز
مرا نقش وطن در جان جان است /همان نقشی که در نقش جهان است
وطن یعنی سرود مهربانی/وطن یعنی شکوه همزبانی
وطن یعنی درفش کاویانی/سپید و سرخ و سبزی جاودانی
زعطر خاک وطن گر شوی مست /کویر لوت ایران هم عزیز است
وطن دارالفنون میرزا تقی خان/شهید سرفراز فین کاشان
وطن یعنی بهارستان مصدق/حضوری بی ریا چون صبح صادق
زخاک پاک ما پروین بخیزد/بهار آن یار مهر آیین بخیزد
که از جان ناله با مرغ سحر کرد /دل شوریده را زیر و زبر کرد
وطن یعنی صدای شعر نیما / طنین جان فضای موج دریا
ز دریای وطن خیزد همی در/چو آژیر و چو دریادار بایندر
وطن یعنی خزر صیاد جنگل/خلیج فارس رقص نور مشعل
وطن یعنی تجلی گاه ملت/حضور زنده ی آگاه ملت
وطن یعنی دیار عشق و امید/دیار ماندگار نسل خورشید
کنون ای هم وطن ای جان جانان/ بیا با ما بگو پاینده ایران
استاد مصطفی بادکوبه ای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر